Diego Maradona – biografia legendy
19 sierpnia, 2024Diego Maradona to ikona światowego futbolu, postać niezapomniana, która wzbudzała zarówno podziw, jak i kontrowersje. Jego życie to nie tylko historia sportowej doskonałości, ale także pełna dramatyzmu przygoda, zmagania z własnymi demonami oraz momenty triumfu i porażki. Ta biografia będzie próbą zgłębienia tajemnic postaci, która na zawsze zapisała się w historii sportu jako jeden z najwybitniejszych zawodników wszech czasów.
ol>
Kariera
Klubowa
Diego Armando Maradona, jedna z największych legend światowego futbolu, rozpoczął swoją niezwykłą karierę w rodzinnej Argentynie,w młodzieżowej drużynie Los Cebollitas. Natomiast jego pierwszym profesjonalnym klubem było Argentinos Juniors w którym zadebiutował w wieku zaledwie 15 lat. Szybko został dostrzeżony przez krajowego giganta, Boca Juniors. W barwach tego klubu szybko stał się kluczowym zawodnikiem, pomagając drużynie zdobyć w 1981 roku mistrzostwo Argentyny, w tym zostając królem strzelców argentyńskiej ekstraklasy.
Po osiągnięciach w Boca Juniors piłkarz przeniósł się do Europy, gdzie podpisał kontrakt z hiszpańską FC Barceloną. Jego czas w Barcelonie był pełen kontuzji i konfliktów z klubem. Pomimo to, jego talent był niezaprzeczalny i pomógł on zdobyć dla Katalońskiego klubu Puchar Króla i Puchar Ligi.
Jednak to transfer do włoskiego Napoli w 1984 roku przyniósł Maradonie największe sukcesy w klubowej karierze. Na prezentacji w Neapolu przywitało go 75 tysięcy widzów. W barwach tego zespołu, stał się niemalże bożyszczem dla kibiców. Dzięki Diego klub odbił się od dna, zdobył dwa mistrzostwa Serie A, Puchar UEFA oraz Puchar Włoch, Maradona przyczynił się do transformacji klubu z północy Włoch w europejską potęgę. Jego genialne umiejętności, zwinność i niezwykła technika sprawiały, że był nie do zatrzymania na boisku.
Po epoce w Napoli Armando kontynuował swoją karierę w innych klubach, choć nigdy nie dorównał już temu, co osiągnął we włoszech. Przez krótki okres grał w hiszpańskiej Sewilli, gdzie nie osiągnął już takiej sławy jak w poprzednich klubach. Później powrócił do Argentyny, aby zagrać w Newells Old Boys, klubie, który wydał go na światową scenę. Był to jednak powrót tylko symboliczny. Karierę klubową zakończył oficjalnie 30 października 1997 roku.
Reprezentacyjna
Kariera Diego Maradony w reprezentacji Argentyny była równie barwna i pełna sukcesów, co jego występy w klubach. Zadebiutował w drużynie narodowej w wieku zaledwie 16 lat, co samo w sobie było niezwykłym osiągnięciem. Szybko stał się kluczowym graczem i symbolem argentyńskiej drużyny narodowej.
Jego największym osiągnięciem w reprezentacji było oczywiście zwycięstwo w Mistrzostwach Świata w 1986 roku, które odbyły się w Meksyku. Armando poprowadził Argentynę do tego triumfu, będąc niekwestionowanym liderem i najlepszym strzelcem zespołu. Jego niezwykłe umiejętności, kreatywność, szybkość i instynkt strzelecki sprawiły, że stał się bohaterem narodowym w swoim kraju.
W czasie tego turnieju Argentyńczyk zapisał się również w historii futbolu dzięki dwóm niezapomnianym bramkom. Pierwsza, znana jako “Ręka Boga”, była rezultatem niezgodnego z przepisami zagrania, gdy zawodnik użył ręki do skierowania piłki do bramki Anglii. Druga bramka, którą nazwano “Bramką Stulecia”, to majstersztyk, w którym Maradona przeszedł przez całe boisko, mijając wielu rywali i zdobywając gola, który na zawsze pozostanie w pamięci kibiców futbolu.
Poza triumfem w 1986 roku, Diego wystąpił również w następnej edycji Mistrzostw Świata. W 1990 roku, ponownie jako kapitan drużyny, doprowadził Argentynę do finału, która jednak przegrała wynikiem 0:1 z reprezentacją RFN . Mimo tego, Maradona był jednym z najlepszych zawodników turnieju. W innych międzynarodowych turniejach, takich jak Copa America, argentyńczyk zdobył brązowy medal.
Kariera piłkarza w reprezentacji Argentyny zakończyła się w 1994 roku po tym, jak został zdyskwalifikowany za doping na Mistrzostwach Świata w Stanach Zjednoczonych. Jego odejście z drużyny narodowej było momentem smutnym dla argentyńskich kibiców, ale jego dziedzictwo jako jednego z najwybitniejszych piłkarzy w historii futbolu na stałe zapisało się w annałach tej dyscypliny. Jego wkład w rozwój argentyńskiej piłki nożnej oraz chwała, którą przyniósł swojemu krajowi, uczyniły go legendą nie tylko klubową, ale również narodową.
Trenerska
Argentyńczyk zadebiutował na ławce trenerskiej w 1994 roku, prowadząc Deportivo Corrientes z I ligi argentyńskiej. Jego pierwsze doświadczenia jako trener nie były zbyt udane, zajął 13 miejsce w lidze. Miał także krótką przygodę z zespołem Racing Club, również nieudaną, klub uplasował się na 12 pozycji w tabeli.
Najbardziej znanym okresem w karierze trenerskiej Maradony był jego czas jako selekcjoner reprezentacji Argentyny. Objął stanowisko 29 października 2008 roku, a jego najważniejszym celem było doprowadzenie Argentyny do sukcesu na Mistrzostwach Świata 2010. Prowadzona przez niego kadra odpadła w ćwierćfinale z Niemcami. Jego kadencja na tym stanowisku była pełna kontrowersji, włączając w to publiczne konflikty z mediami, decyzje personalne, a także niezadowalające wyniki sportowe.
Diego prowadził jeszcze takie kluby jak Al-Wasl Dubaj ze Zjednoczonych Emiratów Arabskich, Dorados De Sinaola z Meksykańskiej 2 ligi oraz Argentyński Gimnasia y Esgrima La Plata. Z żadnym nie odniósł większych sukcesów.
Statystyki
Argentinos Juniors
Mecze:167
Bramki:115
Boca Juniors:
Mecze: 70
Bramki: 35
Barcelona:
Mecze: 52
Bramki: 34
Napoli:
Mecze: 258
Bramki: 115
Sevilla:
Mecze: 29
Bramki: 8
Newells Old Boys:
Mecze: 7
Bramki: 0
Reprezentacja Argentyny:
Mecze: 91
Bramki: 34
Sukcesy
Boca Juniors:
Mistrzostwo Argentyny: 1981
FC Barcelona:
Puchar Króla: 1982/1983
Puchar Ligi Hiszpańskiej: 1983
Napoli:
Mistrzostwo Włoch: 1986/1987, 1989/1990
Puchar UEFA: 1988/1989
Puchar Włoch: 1986/1987
Superpuchar Włoch: 1990
Reprezentacja Argentyny:
Mistrzostwo Świata: 1986
Wicemistrzostwo Świata: 1990
Mistrzostwo Świata Juniorów: 1979
Wyróżnienia
– Złota Piłka: 1995
– Król strzelców Serie: 1988
– FIFA 100
– Mistrzostwa Świata FIFA – Najlepszy Gracz: 1986
– Najlepszy Piłkarz Świata według plebiscytu ‘World Soccer”
Prywatnie
Poza światłem reflektorów i boiskiem, życie prywatne Diego Maradony było równie burzliwe jak jego kariera sportowa. Maradona był często obiektem zainteresowania mediów ze względu na swoje kontrowersyjne zachowania, kontakty z mafią we Włoszech, problemy podatkowe czy kłopoty zdrowotne. Był żonaty z Claudią Villafane z którą doczekał się czwórki dzieci.
Jego walka z nałogami, zwłaszcza uzależnienie od narkotyków, była powszechnie znana i stanowiła powód niezliczonych problemów zarówno dla niego samego, jak i dla jego bliskich. Argentyńczyk publicznie przyznał się do swoich problemów z uzależnieniem i podjął próby leczenia, ale był to trudny i często nieudany proces.
W 2000 roku wydał Autobiografię ‘El Diego” w której dokładnie opisuje swoją karierę, jej początki i swoje życie prywatne. O piłkarzu powstało również wiele filmów i publikacji, jednym z nich jest szeroko nagradzany dokument ‘Diego” z 2019 roku.
W 2020 roku zdiagnozowano u niego krwiaka podtwardówkowego. Zmarł na atak serca 25 listopada 2020 roku. Po jego śmierci ogłoszono w Argentynie 3 dniową żałobę narodową. Na cześć tego wielkiego zawodnika zmieniono nazwę stadionu Napoli na Stadio Diego Armando Maradona.
